Άρθρα

Η Θεσσαλονίκη μπορεί διαφορετικά

Η Θεσσαλονίκη μπορεί διαφορετικά
2021-01-25 13:37:05

Στον δημόσιο διάλογο της Θεσσαλονίκης κυριαρχούν απόψεις που άλλες φορές αδικούν την πραγματικότητα και άλλες την αποτυπώνουν πλήρως και με μεγάλη καθαρότητα. Μία από τις δεύτερες είναι ότι η πόλη υστερεί – ότι δεν βρίσκεται στο σημείο όπου θα μπορούσε. Υστερεί σε υποδομές, σε οικονομική δραστηριότητα, σε προσφερόμενες θέσεις εργασίας και ευκαιρίες ανοδικής κοινωνικής κινητικότητας, έχει προβλήματα στις συγκοινωνίες, απουσία μεγάλων εκδηλώσεων, αναγνωρισιμότητας στο εξωτερικό κοκ. Παγιώνεται η αντίληψη ότι αυτή η πραγματικότητα συνιστά νομοτέλεια. Ότι δηλαδή έτσι είχαν, έχουν και θα έχουν τα πράγματα. Ότι η πόλη δεν μπορεί να έχει νίκες, να παίρνει «πρωταθλήματα». Αυτή είναι μια άποψη που μας αδικεί.


Μπορούμε να ανατρέψουμε αυτήν την παγιωμένη αντίληψη σχετικά με την υστέρηση της πόλης; Αν δεν πίστευα ότι μπορούμε να την ανατρέψουμε, δεν θα διεκδικούσα τη θέση τού δημάρχου. Πιστεύω ακράδαντα ότι μπορούμε, αλλά χρειαζόμαστε μια συνταγή διαφορετική από τις παλιές.

Έχουμε συνηθίσει σε ένα συγκεκριμένο «μενού» επί πολλά χρόνια και κάθε νέα προσέγγιση ή αλλαγή αιφνιδιάζει. Όμως, πώς αλλιώς μπορούμε να το καταφέρουμε, αν δεν αλλάξουμε; Αν δεν αλλάξουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι, αν δεν δούμε τις ευκαιρίες, τις δυνατότητες, την προοπτική; Αν δεν ομονοήσουμε σε 5-6 βασικές θέσεις; Η πανδημία και οι οικονομικές επιπτώσεις καθιστούν πλέον σαφές πως με τις παλιές συνταγές τής ακινησίας δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. Επιταχύνονται οι εξελίξεις και μεγεθύνονται οι προκλήσεις.

Για παράδειγμα, πιστεύει κάποιος ότι ο εθισμός στη μιζέρια και στον διχασμό μπορεί να μας βοηθήσει; Έχουμε την πολυτέλεια αέναων κύκλων συζητήσεων, αναβολών και προτάσεων; Δεν την έχουμε – στην πραγματικότητα, ποτέ δεν την είχαμε. Αυτό δεν σημαίνει ότι αποστρεφόμαστε τη συμμετοχή, τις διαφορετικές προσεγγίσεις και τον διάλογο. Η πόλη είναι ένας ζωντανός οργανισμός με ποικίλα ρεύματα, απόψεις, ιδεολογίες και στάσεις ζωής. Όμως, όπως γίνεται σε όλα τα μήκη και πλάτη τής οικουμένης, κάποια στιγμή, με συγκεκριμένο τρόπο, οι κοινωνίες αποφασίζουν και προχωρούν και υλοποιούν.

Μια απλή παράθεση χαμένων ευκαιριών, μεγάλων έργων που εξαγγέλθηκαν και δεν υλοποιήθηκαν αρκεί, για να πειστεί και ο πλέον δύσπιστος ότι πρέπει να αλλάξουμε προσέγγιση. Μετρό, υποθαλάσσια, εξωτερική περιφερειακή, αναπλάσεις πλατειών, δημιουργία τοπόσημων και μια σειρά άλλων παρεμβάσεων είχαν την ατυχία να βαλτώσουν σε αυτό το ιδιότυπο ναρκοπέδιο.

Γιατί η πόλη χωρίζεται με ευκολία σε δύο στρατόπεδα; Πώς εξηγείται αυτή η ιδιομορφία; Ποιοι ευνοούνται από αυτήν τη (μη) εξέλιξη; Ποιοι χτίζουν καριέρες με αυτόν τον τρόπο και ποια τα όρια που οι εύλογες αντιπαραθέσεις μετατρέπονται σε αυτοσκοπό; Πόσοι είναι «γνωστοί» στην πόλη μας, επειδή μονίμως έχουν αντιρρήσεις, ποτέ προτάσεις και ουδέποτε έργο;

Εσχάτως ανασύρθηκε από το παρελθόν μια εναλλακτική πρόταση για τη μετεγκατάσταση της ΔΕΘ – ένα από τα μεγαλύτερα πρότζεκτ μεταπολιτευτικά για τη Θεσσαλονίκη. Σέβομαι απόλυτα τις σοβαρές τοποθετήσεις και τις διεκδικήσεις άλλων περιοχών. Το αίτημα για ισόρροπη ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής, όμως, δεν περνά μέσα από την ακύρωση έργων ώριμων, καλά μελετημένων και στοιχειοθετημένων. Δεν περνά μέσα από τη ματαίωση όσων έχουν ήδη αποφασιστεί και προγραμματιστεί. Η ενέργεια, η βούληση, οι δυνάμεις, ακόμη και η διεκδίκηση πρέπει να στραφούν σε νέα πρότζεκτ, σε υποδομές νέας γενιάς.

Αντί να τρώμε τις σάρκες μας και να αναμασούμε προτάσεις τής ατζέντας τής προηγούμενης εικοσαετίας, είναι προτιμότερο να σχεδιάσουμε το μέλλον. Τώρα είναι η ώρα να προχωρήσουμε μπροστά με αισιοδοξία, με σχέδιο, αλλά και με σφιχτά, υλοποιήσιμα χρονοδιαγράμματα. Να διεκδικήσουμε το καλύτερο για κάθε σημείο τής πόλης και όχι να ακυρώνουμε το έργο που δεν βρίσκεται εντός των διοικητικών ορίων. Να διαμορφώσουμε την πόλη που οραματιζόμαστε, γειτονιά γειτονιά.

Φανταστείτε τη Θεσσαλονίκη με ολοκληρωμένο το μετρό, με νέες πλατείες στο ιστορικό κέντρο, με ξύλινο ντεκ διαπλάτυνσης της Παλιάς Παραλίας, με αναπλασμένη τη σημερινή ΔΕΘ, τα στρατόπεδα «Παύλου Μελά» και «Κόδρα», τους νέους Στάβλους Παπάφη. Ένα μείγμα μικρών και μεγάλων έργων, όπως η νέα περιφερειακή οδός (flyover), το νέο γήπεδο στην Τούμπα, το νέο αεροδρόμιο και οι επενδύσεις στο λιμάνι, σύγχρονες συγκοινωνίες, ποδηλατόδρομοι, ανάπλαση του άξονα της Αριστοτέλους, αλλά και παρεμβάσεις στις γειτονιές, θα αλλάξει αμετάκλητα το πρόσωπο της Θεσσαλονίκης. Θα μας γεμίσει με αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση, πραγματικές δυνατότητες και ρεαλιστικές προσδοκίες ανάδειξης της πόλης μας σε αυτό που μπορεί να γίνει. Μια πόλη-κόμβος, που θα χαίρεσαι να ζεις, να εργάζεσαι, να δημιουργείς σ’ αυτήν.

Γι’ αυτό έχει νόημα να ενώσουμε την πόλη. Προφανώς, δεν διεκδικούμε την ομοφωνία, αλλά ισχυρές πλειοψηφίες που θα διατυπώσουν και θα στηρίξουν ξεκάθαρα το αίτημα για πρόοδο της πόλης. Αυτός είναι ο στόχος μας, αυτός πρέπει να είναι ο στόχος όλης της πόλης.

* O κ. Κωνσταντίνος Ζέρβας είναι δήμαρχος Θεσσαλονίκης.

πηγή: citymagthess.gr

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ