Άρθρα

Αγία Πετρούπολη, Πέτρογκραντ, Λένινγκραντ, Αγία Πετρούπολη.

Αρχές Οκτωβρίου και μας υποδέχτηκε ένας σπάνιος ζεστός ήλιος. Οι φιλόξενοι οικοδεσπότες είπαν ότι τον φέραμε εμείς από τη ζεστή ακόμη Ελλάδα (μακάρι να μπορούμε να φέρνουμε ακόμη τον ήλιο). Τις επόμενες μέρες όμως το υγρό κρυάκι μας έδινε μια αίσθηση του δύσκολου καιρού που κρατάει συντροφιά για πολλούς μήνες στα 5 εκατομμύρια των κατοίκων της πόλης. Το ίδιο υποδηλώνουν και τα τεράστια λούκια που μεταφέρουν το λιωμένο πάγο από τα δώματα και τις στέγες. Τα ψηλά κράσπεδα των πεζοδρομίων για να ξεχωρίζουν μέσα στο χιόνι. Η θέρμανση είναι κεντρική για όλη την πόλη. Πετύχαμε την πρώτη μέρα λειτουργίας της. Ενεργοποιείται αυτόματα αν 3 συνεχόμενες μέρες η θερμοκρασία πέσει κάτω από τους 9 βαθμούς. Ένα κράμα ρωσικής, ολλανδικής και κεντροευρωπαϊκής ατμόσφαιρας. Ένας πολυπολιτισμικός χαρακτήρας που φέρει τη σφραγίδα του μεγάλου οραματιστή και δημιουργού Πέτρου. Ένας σύνθετος αρχιτεκτονικός, περιβαλλοντικός και μουσειακός πλούτος. Το άγαλμα του Λένιν απέναντι από μια τεράστια διαφήμιση της Samsung. Το πολυκατάστημα με τις πιο πολυτελείς προτάσεις σ ένα βαρύ κτήριο πολλών αιώνων με μικρές βιτρίνες. Το κυριλλικό αλφάβητο στις επιγραφές μας προσκαλεί να αποκρυπτογραφήσουμε τις ονομασίες, και να νιώθουμε περήφανοι που εμείς οι Θεσσαλονικείς «ευθυνόμαστε» γι’ αυτό. Πολλά ευρωπαϊκά αυτοκίνητα (ακριβά και μη) και κάποια ξεχασμένα Λάντα ή Βόλγκα. Φορτωμένη κυκλοφορία και καθυστερήσεις στους δρόμους.  Άγχος για να φτάσουμε στην ώρα μας αλλά και ησυχία. Τόσες ώρες στους δρόμους και δεν ακούσαμε ούτε ένα κορνάρισμα. Παντού νεαρά ζευγάρια πιασμένα χέρι – χέρι, νέος κόσμος στους δρόμους και στα πάρκα. Πολλοί γάμοι και φωτογραφήσεις. Μόλις προλάβαιναν τις τελευταίες καλές μέρες και τα λουλούδια. Αρκετοί καλοντυμένοι νέοι επιχειρηματίες. Λίγα χαμόγελα, χαμηλά βλέμματα αλλά ευγενική εξυπηρέτηση παντού. Πολύς κόσμος καπνίζει, ακόμη και στα λίγα – σχετικά – μπαράκια. Λίγοι και διακριτικοί λαθροπωλητές λαχανικών και μικροεμπορευμάτων. Για να έχεις άδεια διαμονής στην πόλη πρέπει να είσαι σε θέση να επιβεβαιώσεις την οικονομική σου συντήρηση. Μια διάχυτη αξιοπρέπεια και φυσική ευγένεια. Μια αίσθηση ηρεμίας και ασφάλειας. Αποτέλεσμα μάλλον του συνδυασμού της αυστηρότητας του παλιού καθεστώτος και της φιλόδοξης νέας κατάστασης. Ένας ισχυρός θρησκευτισμός και μια περηφάνια για την ορθοδοξία. Ακόμη και στα ψηλότερα επιστημονικά στελέχη. Μάλλον το αντίθετο κατάφερε η θρησκευτική καταπίεση του προηγούμενου καθεστώτος. Μαγική ισορροπία αστικού τοπίου με τα πάρκα και το υγρό μέτωπο. Τον ποταμό Νέβα τα κανάλια με τις γέφυρες και τη θάλασσα. Η έκταση του αστικού πράσινου φτάνει τα 75.000 στρέμματα και του περιαστικού δάσους τα 230.000 στρέμματα! Και με αυτό ασχολούνται 3.500 περίπου εργαζόμενοι. Παντού υπάρχει η σφραγίδα της φροντίδας και της τάξης. Πουθενά με πολυτέλεια αλλά με λιτό και καλαίσθητο γούστο. Ο κυβερνήτης και “αφεντικό” της πόλης πριν λίγα χρόνια αιρετός, πλέον διορισμένος από τον πανίσχυρο ηγέτη – πρόεδρο, έχει επισκεφθεί πολλές φορές την Ελλάδα και την πόλη μας. Στιβαρή ηγεσία, ιεραρχία, αυστηρό πρωτόκολλο και μακροσκελείς λόγοι. Η νέα κατάσταση αγωνίζεται να διατηρήσει τον εαυτό της αλλά πρωτίστως να βρει τρόπους αποτελεσματικής διοίκησης. Ως άξιοι συνεχιστές του Μεγάλου Πέτρου, της Ελισάβετ, της Μεγάλης Αικατερίνης. Των Ρωμανόφ και του Λένιν. Τα μνημεία και αξιοθέατα πολλά και σύνθετα. Συλλογές κι εκθέσεις σε αλλεπάλληλα κτήρια.  Το πολεμικό πλοίο «Αβρόρα», και το λιτό σαλόνι κι υπνοδωμάτιο του Λένιν. Το τηλέφωνο από όπου έδωσε την εντολή για την αλλαγή της ιστορίας. Τα ανάκτορα, και οι ορθόδοξοι ναοί. Ένα εκπληκτικής αρχιτεκτονικής τζαμί! Πυκνή και σημαντική ιστορία. Ένδοξο παρελθόν πλούσια καθημερινότητα και φιλόδοξο μέλλον. Και βέβαια η τεράστια μουσική κληρονομιά. Είχα την περίεργη τύχη να μένω σ ένα ξενοδοχείο στην οδό Ρίμσκι Κόρσακοφ. Να επισκεφθώ το Ωδείο που ίδρυσε ο Ρούμπινσταϊν, διηύθυναν ο Γκλαζούνοφ κι ο Ρίμσκι Κόρσακοφ και αποφοίτησαν ο Τσαϊκόφσκι, ο Στραβίνσκι, ο Προκόφιεφ, ο Σοστακόβιτς. Να περπατήσω στους ίδιους διαδρόμους, ν’ ανέβω τις φθαρμένες σκάλες με αυτά τα ιερά τέρατα και να ακουμπώ τους τυχερούς τοίχους μήπως έτσι ανακαλέσω τους ήχους της πρώτης τους μουσικής. Πόσο τυχερός μπορεί να είναι ένας φιλόμουσος με μια τέτοια εμπειρία. Πολλοί και με ισχυρή ελληνική συνείδηση απόδημοι. Φιλόξενοι και περήφανοι. Ατέλειωτες προπόσεις και πλούσιο φαγητό. Αγάπη για τη μητέρα πατρίδα και πλάνα για το μέλλον. Κάπως έτσι πέρασαν 3 καρπερές και κοπιαστικές μέρες στην τσαρική πρωτεύουσα της Ρωσίας, στην πολιτιστική και οικονομική πρωτεύουσα όπως τη θεωρούν οι ίδιοι οι κάτοικοι της. Φεύγοντας από το μάλλον μικρό αεροδρόμιο της ηχούσαν στ’ αυτιά  οι ήχοι ενός χαρούμενου ρωσικού χορού του Τσαϊκόφσκι. Πολλά ενώνουν τις αδελφοποιημένες πόλεις της Αγίας Πετρούπολης και Θεσσαλονίκης. Ελπίζω να βοηθήσουμε ώστε οι δεσμοί αυτοί να γίνουν στο μέλλον σημαντικότεροι και καρποφόροι. Και να έχω την τύχη να ξαναπερπατήσω σε μια λευκή νύχτα στη λεωφόρο Νιέφσκι. ΠΗΓΗ www.thinkfree.gr